خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۲

ای چیده گل و کرده کنار از گلشن

معلوم نکرده سرّ مرغان چمن

در آینه ی جمال معشوق نگر

تا صورت عشق را ببینی روشن