خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » رباعیات » شمارهٔ ۷۵

مطرب بزن و غمزدگان را بنواز

باشد که دل سوخته آید بر ساز

تا مرغ صراحی نکند آوازم

چون کبک پریده کی بدست آیم باز