خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » رباعیات » شمارهٔ ۶۷

چون مرغ چمن برآورد بانگ هزار

نوشند صبوحیان مِی نوش‌گوار

بر گریهٔ من چشم قدح، گرید گرم

وز نالهٔ من چنگ سحر، نالد زار