خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » رباعیات » شمارهٔ ۵۷

ماهی که نبات از شکر آورد پدید

شام شبگون از سحر آورد پدید

روئیکه ز پسته اش دلم پر خون بود

عناب ز بادام تر آورد پدید