خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » رباعیات » شمارهٔ ۸

زینسان که بزیر پای غم گشتم پست

جز جام میم کسی کجا گیرد دست

آن لحظه که بر جنازه گردد سرمن

از گردش کاسه سرم بینی مست