سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹

نور بصرم خاک قدمهای تو باد

آرام دلم زلف به خمهای تو باد

در عشق داد من ستمهای تو باد

جانی دارم فدای غمهای تو باد