سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶

ای دیدهٔ روشن سنایی ز غمت

تاریک شد این دو روشنایی ز غمت

با این همه یک ساعت و یک لحظه مباد

این جان و دل مرا جدایی ز غمت