خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۰

گر طرّه ی مشکبار بر رو فکنی

ور زانک شکن برشکن مو فکنی

بی آنکه دلت ز صحبت ما بگرفت

هر لحظه چرا گره بر ابرو فکنی