خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۸

در میکده گرنه پای بند میمی

محروم ز خاک آستانت کیمی

در بزم تو نی نواخت می یابد و من

در حسرت آنکه کاشکی من نیمی