خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۷

ای ماه رخت فزوده مهر دل من

و آمیخته شور شکرت با گل من

گویند که در عشق چه داری حاصل

بیحاصلیست در غمت حاصل من