خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۳

وقتست که خیمه سوی گلزار زنیم

بر نغمه ی زیر ناله ی زار زنیم

در صومعه تا چند توان بود مقیم

یکچند بیا تا در خمّار زنیم