خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۸

ای از لب شیرین تو شوریده شکر

وز لفظ تو در بحر حیا غرقه گهر

مرجان ترا کهینه لالا لولو

ریحان ترا کمینه خادم عنبر