خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۱

شاهی کنم ار بنده خویشم داند

با خویش آیم اگر بخویشم خواند

بیمست که زنجیری زلفش گردم

زینسان که مرا سلسله می جنباند