سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹

هجرت به دلم چو آتشی در پیوست

آب چشمم قوت او را بشکست

چون خواستم از یاد غمت گشتن مست

بگرفت مرا خاک سر کوی تو دست