خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » غزلیات » شمارهٔ ۲۲۵

ای صبا غلغل بلبل بگلستان برسان

قصّه مور بدرگاه سلیمان برسان

ماجرای دل دیوانه بدلدار بگوی

خبر آدم سرگشته برضوان برسان

شمع را قصّه ی پروانه ی فروخوان روشن

باغ را بندگی مرغ سحر خوان برسان

بلبلانرا خبری از گل صد برگ بیار

طوطیانرا شکری از شکرستان برسان

کشتگانرا ز شفاخانه ی جان مرهم ساز

تشنگانرا بلب چشمه ی حیوان برسان

قصّه غصّه درویش اگرت راه بود

بمقیمان سراپرده ی سلطان برسان

سخن شکّر شیرین بر فرهاد بگوی

خبر یوسف گمگشته بکنعان برسان

چو نشدم خاک رهت گر ز منت گردی نیست

دست من گیر و چو بادم بخراسان برسان

در هوا داری اگر کار تو بالا گیرد

خدمت ذره بخورشید درفشان برسان

گر از آن مایه ی درمان خبری یافته ئی

دل بیمار مرا مژده ی درمان برسان

داغ کرمان ز دل خسته ی خواجو برگیر

خیز و درد دل ایوب بکرمان برسان