ز تو با تو راز گویم بزبان بی زبانی
بتو از تو راه جویم بنشان بی نشانی
چه شوی ز دیده پنهان که چو روز می نماید
رخ همچو آفتابت ز نقاب آسمانی
تو چه معنی لطیفی که مجرّد از دلیلی
تو چه آیتی شریفی که منزّه از بیانی
ز تو دیده چون بدوزم که توئی چراغ دیده
ز تو کی کنار گیرم که تو در میان جانی
همه پرتو و تو شمعی همه عنصر و تو روحی
همه قطره و تو بحری همه گوهر و تو کانی
چو تو صورتی ندیدم همه موبمو لطایف
چو تو سورتی نخواندم همه سربسر معانی
بجنایتم چه بینی بعنایتم نظر کن
که نگه کنند شاهان سوی بندگان جانی
بجز آه و اشک میگون نکشد دل ضعیفم
بسماع ارغنونی و شراب ارغوانی
دل دردمند خواجو بخدنگ غمزه خستن
نه طریق دوستانست و نه شرط مهربانی