افسر کرمانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴

ای آنکه به حسن غرّه بر خویشتنی

در خیل بتان نجسته بر خویش تنی

روزی برسد تو را که از موی زنخ

ماننده عنکبوت بر خویش تنی