افسر کرمانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲

آنان که رباط و قلعه بنیاد کنند

نز بهر خداست هرچه آباد کنند

تعمیر سرای دل، به از خانه گل

گر مرد حقند یک دلی شاد کنند