یغمای جندقی » دیوان اشعار » سرداریه » رباعیات » شمارهٔ ۳۲

بس مردم دیده در هوای تو گریست

چو آذر در گل نقش بر... زیست

سردار اگرت مردمک این است و سرشک

تا چشم زنی جای تر است و بچه نیست