صامت بروجردی » کتاب المواد و التاریخ » شمارهٔ ۴۶

ای آنکه بود لطف و کرم عادت تو

افتاده سرم به زیر از خجلت تو

از جمله کار و بار خود نومیدم

اما دارم امید بر رحمت تو