واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۶۱
کیست عارف؟ آنکه نشناسد به جز حق دیگری
پای تا سر، پشت پا؛ سر تا به پا، ترک سری!