واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۰

گر در طلب معرفت یزدانی

بر دور تسلسل ز چه سرگردانی؟!

محتاج نباشد این معانی به بیان

بر حکمت اوست منطقت برهانی