واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۳

شد وعده اگر خلاف در حضرت تو

عذریست مرا که شنود فطرت تو

من دیر نیامدم، که از شوق تو صبح

بر من پیشی گرفت در خدمت تو!