واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۱

کم گو، که بود سخن چو در مکنون

گردد ز کمی قیمت این در افزون

تنگی ز دهن از آن پسندیده بود

تا حرف از آن شمرده آید بیرون