واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۸

چرغ تو که در صید ندانسته درنگ

بر تندی اوست وسعت گردون تنگ

خاکستر باد برده را میماند

در پیش هوای بال او فوج کلنگ