واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۹

کس جا بدل فتادگان تا نکند

معراج سوی عالم بالا نکند

نخل از رفعت بر آسمان سرنکشد

تا در دل خاک خویش را جا نکند