واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۵

نی سفره، نه کاسه، نی طبق میماند

نی مال و، نه ملک و، نه نسق میماند

اسباب جهان، ینست نگه واری بیش

این نقش و کلک ها بشفق میماند