واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۶

هر بی جگری ز تنگ دنیا نگذشت

هر گل بدن از خار تمنا نگذشت

زین بحر، گذر با دل نازک نتوان

با مشک حباب کس ز دریا نگذشت