واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵

امید ز هر که هست، باید برداشت

دل ز آنچه بجز حق است، باید برداشت

در وقت دعاست، دست برداشتنت

رمزی که ز جمله دست باید برداشت