واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۳

ای آنکه ترا جز غلیان همدم نیست

جز حرف نی و شیشه ز بیش و کم نیست

خواهی که بود شیشه غلیانت صاف

گر شیشه دل صاف نباشد غم نیست