واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲

ما را نه حرف تند یاران ضرر است

تندی صرصر، ملایمت شاخ تر است

دلتنگ ز حرف سرد یاران نشویم

کآن بر دل ما چون نفس شیشه گر است