واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸

در خانه، فراش و متکا نیست مرا

فرشی جز نقش بوریا نیست مرا

ز اسباب ضیافت عزیزان چو حباب

در خانه بجز آب و هوا نیست مرا!