خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشتر
روشنایی میدهد شمع پریشان بیشتر
در گرفتن میکند انگشتها هم را مدد
چشم یاری هست یاران ز یاران بیشتر
خار بن در باغ و، گل هر سو پریشان میدود
میکشند آزار در دنیا عزیزان بیشتر