نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۱

گر در شب تیره تابیم نور شوی

ور در دم مردن آییم سور شوی

از دیده من اگر ببینی رخ خویش

ترسم که به حسن خویش مغرور شوی