نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۲

خوش رست چمن رشته خارا برچین

خوش یافت بهار پر ز دیبا برچین

بلبل به خراش سینه آوا بشکست

از سایه گل خرده مینا برچین