نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۹

عیسی نفسی غبارت از دم بفشان

روحی ز وجود گرد آدم بفشان

وجدی کن و زین طلسم خاکی بدرآی

شوری کن و قید جسم از هم بفشان