نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۲

گر از مشهد اگر ز بلخ آمده‌ایم

از غره جاهلی به سلخ آمده‌ایم

همچون می کهنه سودمندیم به طبع

هرچند چو پند پیر تلخ آمده‌ایم