نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۱

پر می بینم که بینوا می آیم

بیگانه ز خویش و آشنا می آیم

ای کاش چو رفتنم ندانم به کجاست

می دانستم که از کجا می آیم؟