نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۵

آن سو که منم فیض فرو می‌آید

ذوق و فرحم از همه سو می‌آید

بالاتر ازین کاخ و گلستان که تویی

جایی است که از بهشت بو می‌آید