نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۹

سیلاب سرشگ آبرو می ریزد

شوریدگیم ز گفتگو می ریزد

کو زهد؟ و کدام توبه؟ سودای کسی

می بر سر من سبو سبو می ریزد