نظیری نیشابوری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲

شد درد حواله از ازل بر تن ما

عشاق کنند وام از خرمن ما

بر گردن چون تویی گرانی حیفست

گر درد تو خون ماست بر گردن ما