خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۴

مرغی دیدم نشسته بر بارهٔ طوس

در پیش نهاده کله کیکاووس

با کله همی‌گفت که افسوس افسوس

کو بانگ جرس‌ها و کجا ناله کوس‌‌!؟