ادیب صابر » دیوان اشعار » ملحقات » قطعات » شمارهٔ ۱۱

گیرد قدر عنانش و بوسد قضا رکاب

گر پای و دست قصد رکاب و عنان کند

هرگز به سالها نکند ابر نوبهار

آن مکرمت که دست تو در یک زمان کند