ادیب صابر » دیوان اشعار » ملحقات » قطعات » شمارهٔ ۱۰

ز روزگار حذر کن ز کردگار بترس

وگرت بر همه آفاق دسترس باشد

چو روزگار برآشفت و کردگار گرفت

زوال دولت تو در یکی نفس باشد

نه کردگار به تدبیر خلق کار کند

نه روزگار به فرمان هیچ کس باشد