ادیب صابر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵

گرچه غم تو رخم به خون می شوید

عشق تو دراین دلم فزون می روید

آن است که عشق تو زبون می جوید

ورنه شکر تو تلخ چون می گوید