ادیب صابر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲

چون عشق تو عقل را گریبان بگرفت

جادو ز تو انگشت به دندان بگرفت

سودای تو چون ملک دل و جان بگرفت

چندانکه دلش خواست دو چندان بگرفت