ادیب صابر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲

ساقی چو به من دهد می گلگون را

گلگون کنم از فروغ او جیحون را

چندان به جزع باده دهم هامون را

تا مست کنم زیر زمین قارون را