ادیب صابر » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۱۱

مرا از شریعت بود سرفرازی

تو دایم چراغ طبیعت فروزی

بسوزی اگر با شریعت نسازی

و گر با طبیعت بسازی بسوزی