ادیب صابر » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۹۳

اگر پیری مرا در خانه بنشاند

بسا رنجا کز آن آسودم اکنون

نبینم هر کرا طبعم نخواهد

چو نیکو بنگری بر سودم اکنون