ادیب صابر » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۶۳

ندارم امید بهی زین زمانه

که عمرم همه در امید بهی شد

جهان از لئیمان تهی به ولیکن

به ناکام ما از کریمان تهی شد